ความเงียบเหงา

[u][color=red][size=24][/size][/color][/u]
เมื่อคืน เกิดความรู้สึกว่า อยากจะเขียนอะไร เล่าให้เพื่อน พี่ ฟัง บ้างครับ
เรื่องมันก็คือความเงียบเหงาครับ
ทุกคนคงรู้จักความเงียบเหงากันนะครับบางทีมันอาจมาเยี่ยมทุกคน บ่อยบ้าง เป็นประจำบ้าง ซึ่งก็แตกต่างกันไป
ความเงียบเหงา ต่างจากความเหงาธรรมดา นะครับเพราะมันจะมีอาการ [color=darkred][u]"เงียบ" [/u][/color] เป็นอาการสำคัญ
บางคนบอกว่า ก็เคยเจอ ความเงียบเหงา มาบ่อยแล้ว แต่อยากจะถามว่า

เคยไหมครับ ที่ใช้ชีวิต อยู่ในบ้าน ที่ไม่มีสิ่งมีชีวิต อยู่เลย นอกจากตัวคุณเอง
เพื่อนบ้าน ก็ไม่มีใครอยู่ มันเป็นความรู้สึก คล้ายอยู่บนเกาะร้างเลยครับ
จนบางครั้ง อยากบอกว่าได้ยินเสียง หญ้างอก ครับ

เคยไหมคับ ที่ท่ามกลางผุ้คนมากมายกลับรู้สึกว่า ไม่มีใครสักคน ที่จะปรึกษา หรือแม้จะคุยด้วย
เมื่อความเงียบเหงารุมเร้า จนกระทั่งน้ำตาของใจต้องไหลลงออก ขณะที่เดินทางผ่าน ท่ามกลางผู้คนเหล่านั้น

เคยไหมคับ กับการเป็นผู้ที่เหลืออยู่ ในสภาพเดิม ๆ ที่มีแต่เราที่คุ้ยเคย
ก็มีคนที่บอกว่า คนที่จากไป จะได้เจออะไรที่ใหม่ ๆ และท้าทายกว่าเดิม
คงมีแต่คนที่เหลืออยู่เท่านั้น ที่อยู่กับสภาพเดิม ที่เดิม [color=darkred]แต่[/color] ไม่มีใครเหมือนที่เคยมี

เคยไหมครับกับการที่เพื่อน ๆ กลับแล้ว คุณก็อยู่คนเดียว และยังนอนไม่หลับ
เป็นเหมือนการสับสวิตช์ ความสนุก ความเฮฮา มาเป็น ความเงียบเหงา
มันต้องปรับใจและอารมณ์กันพอสมควรเหมือนกัน

เคยไหมครับ กับการที่โทรหาตัวเองเพราะต้องการคนคุยด้วย จนไม่รู้ว่าจะโทรหาใครดี
ทำให้ต้องโทรศัพท์หาตัวเอง คุยกับตัวเองทางโทรศัพท์เพียงเพราะว่า ไม่อยากอยู่คนเดียวเท่านั้น

เคยไหมครับกับการที่คุยกับเงาของคุณเอง หรือกับการคุยกับสิ่งมีชีวิตที่ไม่ใช่คนปรับทุกข์ให้ฟัง ร้องเพลงให้ฟัง ร้องไห้ เล่าเรื่องที่อยากเล่าให้ฟัง


นี่เป็นตัวอย่างของความเงียบเหงา ครับมันเป็นความรู้สึกที่กัดกินใจมากเลยครับความเงียบเหงา ไม่เลือก เวลา หรือผู้คน